|
|
|
Vanmorgen is ome Ed (apestaartje) overleden. We wisten dat hij ziek was, maar hij zou er nog voor gaan!
Speciaal dol op hem was ik nooit. Hij was wat wij niet waren: zelfverzekerd. Dat bleek meteen al uit zijn handdruk, vermorzelend.
Waarom ik wel altijd van hem hield, was om zijn grote liefde voor mijn tante T.
Ik kan me er geen voorstelling van maken hoe zij nu zonder hem verder moet.
Ik hoop dat ze in haar lange huwelijk genoeg kracht van hem heeft gekregen. |
|
|